Markus 11

₁Ko sij aldanii Jerusalem já pottii Betfagen já Betanian Oljovääri viältán, te Jeesus vuolgâttij oovdeld máttááttâspárnáákuáhtás ₂já eeđâi sunnui: »Mannee tuon siijdân. Tállân ko tuoi puátivettee toho, te tuoi uáinivettee kiddâ čoonnum aasivársá, mon seelgist ohtâgin ij lah vala čokkám. Lyeštee tom já pyehtee teehin. ₃Jis kiinii koijâd, mondiet tuoi nuuvt porgâvettee, te västidee, et Hiärrá taarbâš tom mut maaccât tom forgâ.»

₄Máttááttâspárnáákyevtis vuolgijn já kavnáin vársá, mii lâi čonnum kááđu piällás uksânjáálmán. Suoi valdijn tom. ₅Togobeht čuážžooh koijâdii: »Maid tuoi porgâvettee? Mondiet tuoi tuálvuvettee vársá? ₆Suoi västidáin tego Jeesus lâi koččom, já sij tiptii sunnuu moonnâđ. ₇Suoi puovttijn vársá Jeesusân já lebbijn pihtâsijdis ton oolâ, já Jeesus čokánij ton siälgán. ₈Maaŋgah lebbejii pihtâsijdis luodâ oolâ, motomeh vuod lebbejii lostâoovsijd, maid sij čuoppii luoddâpiällást. ₉Já suu oovdâst já maajeeld jotteeh čuorvuu:

₁₁Nuuvt Jeesus poođij Jerusalemân. Sun moonâi temppâlân já kejâdij tobbeen puoh pirrâsis. Mut ko lâi jo mannjeed, te sun vuolgij kyevtnubáluvvijn máttááttâsparnijn Betanian.

₁₂Ko sij čuávuváá peeivi vuolgii Betaniast, te šoodâi Jeesusân nelgi. ₁₃Sun ooinij mottoom määđhi keččin viigunmuorâ, mast lijjii loostah, já moonâi keččâđ, kavnâččij-uv sun tast maidnii. Muorâ kuuvl puáđidijn sun ij kuittâg kavnâm muide ko loostâid, tastko ij lamaš vala viigunij äigi. ₁₄Talle Jeesus eeđâi muorân: »Iälus kihheen innig kuássin puurâ tuu heeđâlm!» Suu máttááttâspárnááh kullii taam.

₁₅Sij pottii Jerusalemân, já Jeesus moonâi temppâlân, jeđe vyejeetškuođij vyebdeid já uásteid tobbeen olgos. Sun komettij ruttâlonotteijei peevdijd já tuvváávyebdei stoovlijd ₁₆ige suovvâm oovtâgin kyeddiđ maiden temppâlšiljo rasta. ₁₇Sun máttááttij ulmuid näävt: »Ij-uv lah čallum: ’Muu viste kalga kočoduđ puoh almugij ruhâdâsvisten’? Mut tij leppeđ ráhtám tast riävárij piäju.»

₁₈Ollâpaapah já laavâmáttáátteijeeh kullii taam já smiettii, maht sij puávtáččii koddeđ Jeesus. Sij pollii sust, tastko suu máttááttâs lâi čuuvtij vaikuttâm ulmuid.

₁₉Veigin Jeesus já máttááttâspárnááh vuolgii kaavpug ulguubel.

₂₀Ko sij tooláá iđedist juttii viigunmuorâ lappâd, te sij oinii et tot lâi kuškâm ruottâsijdis räi. ₂₁Talle Piättár muuštij, mii lâi tábáhtum, já eeđâi Jeesusân: »Rabbi, keejâ! Muorâ, mon tun karodih, lii kuškâm.» ₂₂Jeesus eeđâi sijjân: »Oskođ Imelân. ₂₃Tuođâi: jis kiinii iätá taan váárán: ’Paijaan já leggistât meerân!’, te tot meid tábáhtuvá, jis sun ij váimustis eeppid pic osko, et nuuvt kiävá ko sun iätá. ₂₄Nuuvtpa mun eeđâm tijjân: Maid ihenis tij ruhâdâsâst ánuvetteđ, te oskođ, et leppeđ tom jo uážžum, já tot puáđus tijjân. ₂₅Já ko tij čuážžuvetteđ ruhâdâlmin, te adeliđ addâgâs puoh mii tist lii kiännii vuástá. Talle meid tii Eeči, kote lii oolmijn, addel tijjân rikkomušâidâd addâgâs. [ ₂₆Jis tij eppeđ adde addâgâs, ij tii almalâš Eečigin adde addâgâs tii rikkomušâid.»]

₂₇Sij pottii oppeet Jerusalemân. Ko Jeesus eelij temppâlist, te pottii ollâpaapah, laavâmáttáátteijeeh já puárásumoseh suu kuuvl. ₂₈Sij koijâdii sust: »Moin valdijn tun tágárijd poorgah? Kii tunjin lii adelâm vääldi porgâđ taam?» ₂₉Jeesus västidij sijjân: »Mun-uv koijâdâm tist. Västidiđ tij vistig munjin. Tastoo mun eeđâm tijjân, moin valdijn mun taam puoh poorgâm. ₃₀Lâi-uv Juhánâs kaastâ vuálgus almeest vâi ulmuin? Maid tij etâvetteđ?»

₃₁Sij ráđádellii koskânis: »Jis mij ettâp: ’Almeest’, sun iätá: ’Mondiet tij talle eppeđ oskom sunjin?’ ₃₂Eđâččijm-uv mij talle: ’Ulmuin’?» Mut sij pollii almugist, tastko puohâi mielâst Juhánâs lâi tuođâi proofeet. ₃₃Nuuvt sij västidii Jeesusân: »Ep mij tieđe.» Talle Jeesus eeđâi: »Jiem mungin talle eeđâ tijjân, moin valdijn mun taam puoh poorgâm.»