Apostolien kirja 1

₁Enšimmäisen kirjan mie kirjutin šiula, Feofili, kaikešta šiitä, mitä Iisussa ruato ta mitä opašti, alušta alkuan ₂šiih päiväh šuate, kuna Hänet otettih taivahah. Ennein taivahah ottamista Hiän Pyhän Henken voimalla anto neuvoja apostoliloilla, kumpaset oli aikasempah valinnun. ₃Kuoloman jälkeh Hiän monin ušottavin tovissukšin näytti, jotta on elošša. Nellänkymmenen päivän aikana Hiän moničči näyttäyty heilä ta pakasi Jumalan Valtakunnašta. ₄Heijän kera ollešša Iisussa kielti heitä: «Elkyä lähtekkyä kunnena Jerusalimista, vain vuottakkua šitä, min Tuatto teilä lupasi ta mistä oletta kuullun Miun pakajavan. ₅Iivana kašto ihmisie veješšä, ka ruttoh näijen päivien jälkeh tiät kaššetah Pyhäššä Henkeššä.»

₆Šiitä yhteh keräytynyöt apostolit kyšyttih Iisussalta: «Hospoti, onko nyt še aika, konša Šie annat Israelilla oman čuarin?» ₇Iisussa vaštasi: «Ei ole tiän as's'a tietyä aikoja ta kotvija, kumpasie Tuatto on ašettan omalla vallalla. ₈No työ šuatta voiman, konša Pyhä Henki tulou teih. Šiitä työ šanotta Miušta toven Jerusalimissa, koko Juutijašša ta Samarijašša ta muan laitoja myöte.»

₉Kun Iisussa oli šanon tämän, Hänet otettih ylähyäkši hiän šilmissä, ta pilvi vei Hänet hiän näkyvistä. ₁₀Konša Iisussan loitotešša hyö aina vain kačottih taivahah, heijän eteh jiäviyty kakši mieštä valkeissa vuatteissa. ₁₁Hyö šanottih: «Galileijan miehet, mitä työ šeisotta ta kačotta taivahah? Tämä Iisussa, kumpani otettih teiltä taivahah, myöštyy šamalla keinoin, kuin työ näkijä Hänen taivahah mänijänä.»

₁₂Šiitä apostolit lähettih tuolta vuaralta, mitä šanotah Voipuuvuarakši ta mi on lähellä Jerusalimie, vain yhen šuovattamatan piäššä šieltä. Hyö myöššyttih Jerusalimih ₁₃ta mäntih šielä šiih taloh, min yliseššä kamarissa aina toko keräyvyttih. Hyö oltih Petri, Juakko ta Iivana, Ontrei, Hilippä, Homa, Varfolomei ta Matvei, Alfein Juakko ta Simoni Zilotti, ta Juakon velli Juuta. ₁₄Kaikin hyö yksissä tuumin koko ajan moliuvuttih yheššä eryähien naisien kera ta Iisussan Muamon Muarien ta Iisussan vellien kera.

₁₅Eryähänä päivänä Petri nousi opaššettavien kešeštä pakajamah. ₁₆Šinne oli keräytyn henkie šatakakšikymmentä. Hiän šano: «Vellet! Šen Pyhien Kirjutukšien šanan piti käyvä toteh, min Pyhä Henki Tuavitan šuičči ieltäpäin šano Juutašta, šiitä mieheštä, kumpani rupesi juohattamah Iisussan kiiniottajie. ₁₇Juuta kuulu miän joukkoh ta hänellä oli oma oša jumalanruavošša, niin kuin meiläki. ₁₈Pahalla tienestillä hiän ošti ičelläh pellon. Ta šielä, konša hiän kirposi očallah muah, hänen mara halkesi, ta šiämykšet valuttih uloš. ₁₉Täštä šuatih tietyä kaikki Jerusalimin eläjät. Šitä paikkua ruvettih heijän kielellä šanomah Akeldama, mi merkiččöy Veripelto.

₂₀Jo Psalmien kirjašša on täštä kirjutettu näin:

Ta vielä on kirjutettu:

_21-22Niin jotta nyt pitäy valita yksi mieš, kumpani yheššä miän kera rupieu tovistamah, jotta Hospoti Iisussa nousi kuollehista. Šen pitäy olla yksi niistä miehistä, ket matattih miän kera koko šen ajan, kuni Hospoti Iisussa eli ta vaikutti miän joukošša. Valitun pitäy olla šemmoni, ken oli miän kera alkuan šiitä, konša Iivana kašto Iisussan, šiih päiväh šuate, kuna Hänet otettih meiltä taivahah.»

₂₃Valittavakši pantih kakši: Joosefi Varsava, kumpaista kučuttih vielä Justakši, ta Matvija. ₂₄Šiitä kaikin ruvettih moliutumah. Hyö šanottih: «Hospoti, Šie tiijät kaikkien šytämet. Näytä, kumpasen näistä kahešta Šie valičit ₂₅aštumah täh jumalanruatoh ta apostolin virkah. Tämä on še ruato, kumpasešta Juuta tipahti, jotta männä šinne, minne piti.» ₂₆Šiitä hyö pantih arvalla näistä kahešta, ta še šattu Matvijalla. Näin Matvija liitettih yhentoista apostolin joukkoh.